In ons vorig blog hadden we het over detectie van chloor. Heb je dit artikel gemist? Lees het dan nu! Klik hier.
In het artikel van deze week hebben we het over fosfine en hoe je het kan detecteren.
Fosfine (PH3) of fosforwaterstof is een heel giftig gas. Het is kleurloos en ontvlambaar. Zuiver fosfine is geurloos maar het commercieel verkrijgbare gas heeft een visachtige geur. Er wordt een knoflookgeur toegevoegd zodat je het gas kan ruiken.
Fosfine is in lage concentraties dodelijk. De grenswaarde of het tijdsgewogen gemiddelde over 8 uur is 0,1 ppm. De STEL of kortetijdswaarde over 15 minuten is amper 0,2 ppm. Bij hogere concentraties is persoonlijke bescherming zoals een filtermasker verplicht.
Fosfine wordt gebruikt als fumigatiegas onder de vorm van aluminiumfosfide- of magnesiumfosfide korrels in scheepvaart en containers. Dit om ongedierte te bestrijden. Bij contact van de korrels met water uit de omgevingslucht komt PH3 vrij.
Het gas is zwaarder dan lucht. Bij detectie van fosfine in een container gebruik je best een gepompt gasdetectie toestel met een probe die tussen de rubber van de container detecteert. Meet altijd voor jezelf uit en zeker ook op de grond met behulp van een uitschuifbare probe. Geef de sensor zeker voldoende tijd om te detecteren!
Detectie van fosfine met een “specifieke” PH3-sensor
Fosfine is veel sneller toxisch dan brandbaar. Fosfine heeft een lower explosion limit (LEL) van 1,79vol%. 10% LEL is 1790 ppm. Een LEL sensor zal dus veel te laat detecteren! De grenswaarde is dan al lang overschreden.
Wil je fosfine detecteren dan neem je beter een elektrochemische sensor. Het meetbereik van de meeste fosfine sensoren is beperkt tot 5 (soms 20) ppm. Een hoger meetbereik is niet relevant aangezien het toestel in alarm moet gaan vanaf 0,1 ppm!
Gaat de sensor in overload of detecteer je meer dan wat de sensor “aankan”, bump dan zeker met een gekende concentratie PH3. Heb je liever geen fosfine gas in een kalibratiefles bij jou in de buurt? Laat het toestel dan nakijken door een technieker bij overschrijding van het meetbereik van de sensor.
Lees hier meer over bumpen en wat er kan misgaan met een sensor.
Kruisgevoeligheden van een Fosfine sensor
Een fosfine sensor is een trage sensor. Wist je dat je lang genoeg moet wachten voor een betrouwbaar meetresultaat? De responstijd (T90 = de tijd die de sensor nodig heeft om 90% van zijn werkelijke eindwaarde te bereiken) van fosfinesensoren is ca. 60 seconden.
Fosfine sensoren zijn kruisgevoelig voor andere gassen. De sensor kan reageren op blauwzuur (HCN), waterstofsulfide (H2S), stikstofdioxide (NO2), chloor (Cl2) en zwaveldioxide (SO2).
Check de kruisgevoeligheidstabel van jouw toestel en sensor als je meer wilt weten over kruisgevoeligheden!
Lees ook ons artikel over kruisgevoeligheden.
Een PID sensor: NIET de ideale oplossing!
Fosfine heeft een ionisatiepotentiaal van 9,87eV.
De standaard PID sensoren (met 10,6eV lamp) zullen dus reageren op fosfine. De sterkte van de lamp moet namelijk groter zijn dan de IP-waarde van het gas.
Toch is het niet aangewezen om een PID-sensor te gebruiken voor detectie van fosfine. Fosfine coat de lamp (of legt een laag) waardoor deze sneller defect zal gaan.
Detectie van fosfine met meetbuisjes is daarom een betere oplossing!
