In ons vorig blog hadden we het over detectie van zwaveldioxide of SO2. Heb je dit artikel gemist? Lees het dan nu! Klik hier.
We krijgen de laatste tijd veel vragen rond detectie van blauwzuur of waterstofcyanide. Maar waarom is het belangrijk om dit gas te (kunnen) detecteren? In het artikel van deze week lees je alles over HCN en de gevaren ervan. Nog belangrijker, welke sensoren detecteren wel of net geen blauwzuur?
HCN is een extreem giftige kleurloze tot zeer lichtblauwe vloeistof. Het is goed oplosbaar in water en begint vlak boven kamertemperatuur te koken. Het verdampt dus heel gemakkelijk bij kampertemperatuur.
Blauwzuur ruikt naar amandelen. HCN wordt gebruikt in pesticiden. In het verleden werd het in de nazikampen gebruikt als dodelijk gif.
HCN heeft een grenswaarde (of tijdsgewogen gemiddelde over 8 uur) van amper 0,9 ppm. De STEL of kortetijdswaarde over 15 minuten is 4,5 ppm.
Twijfel je over het al dan niet vrijkomen van waterstofcyanide in de omgeving? Doe dan zeker een vrijgavemeting met een gepompt toestel uitgerust met een HCN-sensor.
Is de ruimte vrijgegeven maar kan er blauwzuur vrijkomen uit een (productie) proces? Neem dan zeker een enkelgastoestel mee voor detectie van HCN als persoonlijke bescherming!
Blauwzuur gas heeft een dampdichtheid van 0,94 en is dus (bijna) even zwaar als lucht (dampdichtheid van lucht = 1). HCN mengt zich goed met lucht.
Wil je weten of er HCN aanwezig is in een besloten ruimte doe dan een meting op 3 verschillende niveaus: boven – midden en beneden.
Wist je dat HCN een trage sensor is? De T90 (of responstijd om 90% van het werkelijk eindresultaat te bereiken) is groter dan 60 seconden. Wacht dus zeker lang genoeg voor een betrouwbaar meetresultaat. Met extra verlengslang wacht je ca. 4 seconden per meter extra, bovenop de standaard T90-tijd.
HCN is een reactief gas. Gebruik je de verkeerde slang, dan kan deze HCN absorberen! Dampt HCN bij warm weer uit, dan kan de sensor een foutieve meting geven.
Twijfel je over het type slang dat je in gebruik hebt? Vraag het dan zeker na om foutieve metingen te vermijden!
Meer weten over de juiste meetaccessoires? Klik hier!
Een PID sensor detecteert geen waterstofcyanide!
eeft een ionisatiepotentiaal van 13,6eV.
PID sensoren (en lampen) zullen niet reageren op blauwzuur. De sterkste PID lamp heeft een ionisatiepotentiaal van 11,7eV. Omdat de IP-waarde van het gas kleiner moet zijn dan de sterkte van de lamp is een PID-sensor geen goede oplossing.
Meer weten over PID? Klik hier!
Detectie van waterstofcyanide met een “specifieke” HCN-sensor
Een LEL sensor voor detectie van brandbare gassen zal te laat reageren als je HCN wil detecteren. Door de extreem lage grenswaarde neem je beter een elektrochemische sensor die op ppm niveau detecteert.
Het meetbereik van de meeste HCN-sensoren is beperkt tot 100 ppm. Door de grenswaarde van 0,9 ppm heb je een resolutie nodig van 0,1 ppm!
Gebruik de sensor niet voor het “opsporen” van blauwzuur lekken hoger dan 100 ppm. Dit vergiftigt de sensor. Twijfel je over de werking van de sensor, bump dan met een gekende concentratie kalibratiegas!
Kruisgevoeligheden van een waterstofcyanide-sensor
HCN-sensoren kunnen kruisgevoelig zijn voor andere gassen. De sensor kan onder andere reageren op waterstofsulfide. Ook reageren veel blauwzuursensoren negatief kruisgevoelig op stikstofoxides.
Check de kruisgevoeligheidstabel van jouw toestel en sensor als je meer wilt weten over kruisgevoeligheden!
Lees ook ons artikel over kruisgevoeligheden.
Op 4 maart 2020 organiseren we een nieuwe All-in-One gasmeten! Er zijn nog 2 plaatsen vrij. Wil je praktisch leren werken met gasdetectietoestellen en wil je weten welke sensoren geschikt zijn voor jouw specifieke situatie, dan is deze training voor jou!
De cellen die wij het meest gebruiken bij ons(brandweer) zijn: O2 cel, LEL en VOC.