Meten in (zee) containers: do & don´t!

In ons vorig blog hadden we het over de keuze van kalibratiegas. Kalibreer jij de LEL-sensor met pentaan of is methaan toch een betere keuze? Heb je dit artikel gemist? Lees het dan nu! Klik hier.

In het artikel van deze week hebben we het over welke gassen kunnen vrijkomen uit een (zee) container en belangrijker: “Hoe ga je meten zodat je zelf niet wordt blootgesteld aan schadelijke gassen?”

Welke gassen kunnen er vrijkomen bij het openen van een (zee)container?

Containers die over zee, aankomen in de haven, kunnen verschillende toxische gassen bevatten. Bij het openen kan je dus beter voorzichtig zijn.

Containers bevatten vaak voedingsmiddelen (koffie, graan, rijst, …). Om ongedierte te bestrijden wordt gebruik gemaakt van een toxisch gas. Fosfine (PH3), chloorpicrine of sulfuryldifluoride wordt hiervoor bewust in de container gespoten. Ethyleenoxide wordt gebruikt om schimmels en salmonella te weren in levensmiddelen.

Lees hier meer over fosfine in containers.

Bij vervoer van schoenen, textiel en speelgoed kunnen toxische gassen uitdampen, uit het materiaal zelf. Vluchtige organische componenten kunnen hierdoor vrijkomen. Benzeen en  tolueen zijn maar twee voorbeelden. Formaldehyde komt vrij bij textiel. Blauwzuur komt vrij bij productie van kunststoffen of plastics. 1,2 dichloorethaan wordt gebuikt als oplosmiddel voor chemische reacties. Ook wordt het gebruikt bij productie van plastics.

Daarnaast worden containers regelmatig gebruikt om gevaarlijke stoffen te vervoeren. Begint de lading te lekken dan kunnen er gevaarlijke gassen vrijkomen.

Ammoniak wordt gebruikt als koelmiddel in koelinstallaties. 

Om goederen langer te bewaren wordt de zuurstof weggenomen of vermindert. Dit gebeurt door toevoegen van kooldioxide (CO2) of koolmonoxide (CO). Deze twee gassen kan je dus beter ook detecteren. 

Welke gasdetectie oplossingen of sensoren zijn er?

Jammer genoeg bestaat er geen sensor die alles kan detecteren. Je zal dus verschillende toestellen en/of sensoren moeten gebruiken.

Voor fosfine bestaat er een digitale, elektrochemische sensor. Je kan de waarde eenvoudig aflezen. Voor chloorpicrine en sulfuryldifluoride kan je best gebruik maken van meetbuisjes. Er bestaat geen digitale sensor voor deze gassen. Ook een PID-sensor kan deze gassen niet detecteren.

Voor detectie van ethyleenoxide kan je gebruik maken van een elektrochemische sensor, meetbuisjes of zelfs een PID-sensor. Let wel: de elektrochemische ETOX-sensor reageert enorm kruisgevoelig op andere toxische gassen zoals CO en formaldehyde. Check de kruisgevoeligheidstabel voor je begint te meten!

De PID-sensor kan ethyleenoxide detecteren maar de Ionisatiepotentiaal van ethyleenoxide is 10,57eV waardoor de 10,6eV lamp niet de beste oplossing is. De correctiefactor is namelijk 13. Beter is een 11,7eV lamp te gebruiken.

Benzeen en tolueen kan je detecteren met een PID-sensor. Je kan hiervoor best gebruik maken van de standaard 10,6eV lamp. Benzeen en tolueen hebben respectievelijk een IP-waarde van 9,25 en 8,82eV.

Blauwzuur kan je best detecteren met een elektrochemische sensor. Ook deze sensor kan “last” hebben van kruisgevoeligheden. Aanvullend kan je hiervoor meetbuisjes gebruiken.

1,2-dichloorethaan kan je detecteren met meetbuisjes of met de 11,7eV lamp. De IP-waarde van 1,2-dichloorethaan is namelijk 11,04.

Ammoniak en koolmonoxide kan best gedetecteerd worden met een elektrochemische, digitale sensor. Wil je weten waar de sensor nog op reageert, haal er dan zeker de kruisgevoeligheidstabel bij.

Voor detectie van kooldioxide gebruik je best een infrarood CO2-sensor. Deze sensor heeft een veel langere levensduur dan een elektrochemische CO2-sensor.

Hoe meet je met aandacht voor je eigen veiligheid?

Wist je dat al deze gassen een grenswaarde hebben en dus toxisch (mogelijk kankerverwekkend) zijn? De grenswaarde is de concentratie (in ppm) waar jij maximaal aan mag blootgesteld worden, gemiddeld over 8 uur, rekening houdend met een 40-uren werkweek. En gebaseerd op een ganse arbeidscarrière. 

Om jezelf te beschermen neem je dus beter een persoonlijk gasdetectie toestel mee. Draag het zo dicht mogelijk bij de ademzone. Weet je niet welke gassen er kunnen vrijkomen of wil je weten wat de grenswaarde van het gas is? Laat je dan zeker adviseren of neem contact met ons op.  

Meten in én aan een container: de juiste procedure!

Wat we regelmatig zien is dat de container, zonder nadenken, geopend wordt. Gassen komen dan zo naar je toe. De luchtcirculatie zorgt ervoor dat de aanwezige gassen uit de container komen en dat jij ze inademt. Beter is om eerst tussen de rubber van de container te meten. Open de deur nog niet. Maak gebruik van een stevige, fijne, liefst roestvrij stalen (RVS)- probe en wacht lang genoeg om te betrouwen op het meetresultaat.

Wist je dat sensoren soms een responstijd (T90-waarde) hebben van meer dan 60 seconden? Zo zijn fosfine en ammoniak heel trage sensoren. Betrouw dus niet wat er na 5 seconden op jouw gasdetectietoestel verschijnt!

Als de meting 0 ppm aangeeft kan je de containerdeur voorzichtig openen. Blijf voor je uit meten voor je de container betreedt en wacht opnieuw lang genoeg. 

Zo kan je heel de container veilig meten en gasvrij verklaren als alle sensoren op 0 ppm blijven staan. 

Blijf zelf altijd voldoende ver van het inlaatpunt van de probe staan. Best is om een uitschuifbare probe te nemen die ca. 2 of zelfs tot 4 meter kan uitgeschoven worden. 

Wil je meer weten over de juiste procedure om te meten? Kom dan zeker naar onze Gasdetectie Bootcamp in Zeebrugge op 7 december 2022! Klik hier!

Wil je meer weten over welke sensoren er bestaan? Lees dan zeker dit artikel.

Schrijf een reactie

Uw emailadres zal niet mee gepubliceerd worden.

Gasdetectie van A tot SAFE®

3 hoofdstukken van het boek nu GRATIS in jouw mailbox!