In ons vorig blog hadden we het over het detecteren van brandbare gassen. Heb je dit artikel gemist? Lees het dan nu! Klik hier.
Naast de zuurstofconcentratie, brandbare gassen, het toxische CO en H2S kan je tijdens een interventie ook kooldioxide en/of vluchtige organische componenten (VOC´s) tegenkomen. Met deze laatste, de VOC´s, kan je in contact komen bij een drugslabo.
Persoonlijke CO2-meter
Kooldioxide
Kooldioxide (of CO2) is een ander gas dan koolmonoxide (of CO). Meestal wordt er bij een (politie)interventie een CO meter gedragen. Het is niet omdat je deze sensor bij hebt, dat je ook gealarmeerd zal worden bij vrijkomen van CO2! Beide gassen kan je NIET ruiken. Je hebt dus de juiste sensor nodig om het gas te kunnen detecteren.
Als je uitademt in een CO meter zal de sensor niet reageren. Adem je uit in een CO2 meter dan zal de CO2 sensor wel reageren en zelfs in alarm gaan. In de omgevingslucht is er, onder normale omstandigheden, ongeveer 500 ppm CO2 aanwezig. Je ademt altijd kooldioxide (CO2) uit waardoor de CO2 sensor vrijwel direct zal reageren.
Gasvormig CO2 komt vrij bij volledige verbranding van brandstoffen waarin koolstof zit. Voorbeelden van fossiele brandstoffen zijn hout of aardgas.
Een te hoge concentratie CO2 kan gevaarlijk zijn. Bij een concentratie hoger dan 1 vol% CO2 kan je sufheid ervaren. Bij 2 vol% krijg je last van hoofdpijn, benauwdheid en stijgt de bloeddruk. Concentraties van meer dan 10 vol% CO2 zijn dodelijk.
CO2 is dus toxisch! De grenswaarde is 5000 ppm of 0,5 vol%. De kortetijdswaarde is 30.000 ppm of 3 vol%.
Word je opgeroepen bij een interventie in een café, dan vind je in de kelder CO2 flessen terug. Aciet in de volksmond. CO2 zorgt voor druk op de tapinstallatie. Lekt er een van deze flessen (de fles kan nat zijn of aangeslagen), dan zal een persoonlijke zuurstofmeter (O2) of koolmonoxidemeter (CO) niet op tijd of zelfs helemaal niet in alarm gaan. Eigenlijk zouden CO2 meters verplicht moeten worden op locaties waar CO2 flessen aanwezig zijn.
Meer weten over CO2? Lees dan zeker dit artikel.
Multigasmeter met de 5 belangrijkste sensoren
Vluchtige organische componenten
Bij de productie van drugs worden vluchtige organische componenten en oplosmiddelen, zoals aceton, gebruikt. VOC´s zijn vaak in concentraties van ppm´s of parts per million aanwezig.
De standaard LEL-sensor zal wel reageren bij aanwezigheid van brandbare gassen in %LEL, maar niet bij aanwezigheid van ppm VOC´s. De LEL-sensor is daar niet gevoelig genoeg voor.
Explosiegevaar kan aanwezig zijn doordat verschillende producten gemengd worden en zo voor een explosie kunnen zorgen. Een LEL-sensor meenemen, is dus zeker aan te raden. In het vorige blog hadden we het al over deze sensor en waarom ook zeker een O2-sensor mee te nemen. Heb je dit blog gemist? Lees het dan nu.
VOC´s kan je detecteren met een PID-sensor. Heb je nog nooit gehoord van een PID-sensor? Dan vind je hierbij meer informatie.
VOC´s is een verzamelnaam voor een groep koolwaterstoffen die gemakkelijk verdampen. Het gaat vooral over chemische componenten van brandstoffen en oplosmiddelen. Enkele voorbeelden zijn aceton, styreen, methanol, tolueen maar ook alcohol.
VOC´s zijn regelmatig toxisch of kankerverwekkend.
Een PID-sensor is geen specifieke sensor. De sensor zal nooit “zeggen” wat er exact aanwezig is. Belangrijker is dat er iets gedetecteerd wordt. De sensor is geen “analyser” die de lucht zal analyseren.
Heb je een PID-sensor bij, dan zal je een uitlezing of alarm krijgen bij aanwezigheid van VOC´s.
Bumpen
Wat we regelmatig merken is dat, persoonlijke CO-meters, die op borsthoogte gedragen worden, om een kalibratie vragen. Sensoren zouden elk half jaar gekalibreerd moeten worden. Kalibreren is het juist afstellen van sensoren.
Sensoren kunnen defect gaan zonder dat je het weet.
Wat je absoluut moet vermijden is toestellen “ontsmetten”. In tijden van Corona werden gasdetectie toestellen regelmatig ontsmet. Alcohol (of ontsmettingsmiddel) kan de sensor defect maken. Is de sensor defect, dan zal bij aanwezigheid van koolmonoxide, de CO-sensor niet meer reageren. De sensor blijft dan op 0 ppm staan als er CO aanwezig is. Op deze manier heb je dus een vals gevoel van veiligheid.
Wist je dat de sensor bij detectie van een heel hoge concentratie koolmonoxide (voorbeeld: 500 ppm) best gebumpt kan worden?
Bumpen is testen van de sensor met een referentiegas. Een CO-sensor kan je testen met een kalibratiefles van 50 of 100 ppm CO. Reageert de CO-sensor niet binnen de 30 seconden, dan weet je dat de sensor defect is. En moet je de sensor vervangen.
Ook andere sensoren, zoals een O2, LEL, H2S of PID-sensor kunnen defect gaan.
Best is om jouw sensor te bumpen (of testen) met een referentiegas vóór elk gebruik. Lukt dit niet, dan is het aangewezen om te bumpen, na detectie van een veel te hoge concentratie gas.
Wil je meer weten over bumpen of welke sensor mee te nemen tijdens jouw interventie? Neem dan met ons contact op voor meer advies.
Wil je meer weten over gasdetectie? Lees dan zeker dit blog.
